Αρχική - Χάρης Μεταλλίδης

Το επώνυμο μου το χρωστάω στον πατέρα μου,Γιάννη Κωνσταντόπουλο.
Το λογοτεχνικό ετερώνυμο στη μητέρα μου Ελένη (Λέλα),το γένος Μεταλλίδη.
Της είχα υποσχεθεί πως κάποια μέρα θα τύπωνα ποιήματα μου και το 2013 η “Ασπόνδυλη Διαλεκτική” πήρε τον δικό της χάρτινο δρόμο.Δεν ήταν πια δυνατό να την αγγίξουν με τα χέρια τους. Μα έστω και πολύ αργά τήρησα την υπόσχεση μου.

Κι η ποίηση (καλή ή κακή) όπως και κάθε έντεχνη έκφραση,δεν είναι κάτι περισσότερο από την αναγκαιότητα μας,να διευρύνουμε την ταυτότητα μας , αλλά και να επικοινωνούμε με τους άλλους.Και δεν παύει ποτέ να είναι μια Μποτίλια στο πέλαγο.*

Αυτή εδώ,λοιπόν,είναι η δική μου Μποτίλια καθώς ξαναμπαρκάρισα με τα σπασμένα μου κουπιά,εν έτει 2013. Μια Μποτίλια που ένα χρόνο αργότερα βρέθηκε στα χέρια μιας ηλιοστάλακτης ψυχούλας που έκανε το ξερονήσι μου Παράδεισο.

Από τότε,λοιπόν, υποσχέθηκα στον εαυτό μου,πλέον, να μη σταματώ να ρίχνω Μποτίλιες στο πέλαγο. Όχι για μένα,πιά,αλλά για όσους ξαναμπαρκάρουν με τα κουπιά τους σπασμένα…